دل نوشته های سعید تاجیک

عاقبت شد بسته بارِ سفرَمبسته شد بارِ دلِ شعله ورمیک طرف چشم انتظارم ، فاطمهیک طرف دل نگرانَم، دخترممی روم به سویِ زهرایم ولی ...من خجالت زده ی پیغمبرم !با همان خاطره ی دیوار و در ...می روم دیدنِ مُحسن پسرمترسِ آن دارم که یک بارِ دگر ...بِرِسد به کوفه پایِ دخترمگفتم عبّاسم از آن دارم هراس ...که حرامی بِرَود سَمتِ حَرمگفتم ای حسین و زینب و حَسن :می روم‌امّا به فکرِ معجرم ! + نوشته شده در  جمعه دوم اردیبهشت ۱۴۰۱ساعت 10:53&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...

اي دل بيا خاكِ غريبي را به سر كناز داغِ مولا پيرْهنِ مشكي به بر كنمظلومِ اين جغرافيا شده كفن پوشاي دل بسوز و عالمي را پر شرر كناي دل بگو با حضرتِ حيدر كه ديگر ...شب را بدونِ غمِ فاطمه ، سحر كنراحت شدي يا مرتضي از دردِ ناموسديگر فراموشْ آن غمِ ديوار و در كناي دل بگو با كودكِ يتيمِ كوفه ...فردا ز قتلِ طفلِ شيرخواره ، حذر كناي كودكِ نان و نمك خورده ي حيدر ...از زدنِ رقيه اش ؛ صرف نظر كناي دل بگو با كوفه ، از برايِ زينب ...ديگر تو كمتر آرزوىِ دردِسر كناي دل بگو با زينب او كه پس از اين ...با احتياط از كوچه ي كوفه گذر كناي دل بگو با چشمِ نامحرمِ كوفه ...كمتر به معجريِ زينب نظر كن + نوشته شده در  شنبه سوم اردیبهشت ۱۴۰۱ساعت 16:3&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...

از ابتدا تا انتها ؛ بُغضِ علي بوداز كوچه تا كرب و بلا ؛ بُغضِ علي بودناموسِ زيرِ دست و پا ؛ بُغضِ علي بودسيليّ و اشكِ مجتبي ؛ بُغضِ علي بودكُشتنِ آن ششماهه ها ! بُغضِ علي بودقاسم و جسمِ نخ نَما ، بُغضِ علي بودتشییعِ اکبر در عبا ،  بُغضِ علي بوددستانِ از بدن جدا ، بُغضِ علي بودرأسِ بریده از قفا ، بُغضِ علي بودافتادنِ گوشواره ها ، بُغضِ علي بودمعجرِ ناموسِ خدا ، بُغضِ علي بودزینب و چشمِ بی حیا ، بُغضِ علي بودرقیّه ی انگشت نَما ، بُغضِ علي بودکوفه و شامِ پُر بلا ، بُغضِ علي بودروضه ی حضرتِ رضا ، بُغضِ علي بودداغِ تمامِ شهداء ، بُغضِ علي بود + نوشته شده در  شنبه سوم اردیبهشت ۱۴۰۱ساعت 16:4&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...